الواد ......ابو اياد الزواوي

الواد عدويه ابو بجامه
بيحب البنت الغنامه
حنيه ورقه دي يمامه
حبت شافت
صبرت يامه
جاها الفرح وراح الجرح
كأنه غمامه
طب عليها
وخش عنيها
ابوها سلامه
ماهوا النكدي غاوي ملامه
قرب فجئه
وشال الطرحه
وقال ياندامه
الغنامه فحضن الكلب
ردة هيه بكلمه قويه
ده هوا القلب
قال من قلبه كلام من قلبه
ماهو طول عمره
بيوفي بحبه
رد ابوها وقال ياعنيه
حد يجب مأزونا حمامه
يكتب فرح الواد عدويه
عالغنامه الغنامه
ابو اياد الزواوي