كم وكم..بقلم رزق محمد احمد..

.***** كم وكم *****
.
كم وكم اصيح
وقلبى قد هجر
.
وانادى فى هواكى
وقلبيا قد كسر
.
الا الان لى ان يرق
ليا الحجر
.
فلا تلومينى فانا سيد
بين البشر
.
جئت سائرا خلفكى من
البادية الى الحضر
.
وادق ابواب الهوى وانا
طفل قد اغر
.
وصار قلبى فى هواكى
امر مندثر
.
يا كلى وكل كلى
انا بكى افتخر
.
هجرت الرفاق ةعدت
اليكى منتظر
.
فما رق لى جفنى
ودموعى تنحدر
.
ويطاردنى شوقى وكل
جميل اصبح مر
.
يالا نوبات جنونى وانا
بخموركى سكر
.
وصرت لا ادرى من انا
بين انوار القمر
.
فاصبحت جسدا فى الهوى
يمشى بدون بصر
.
يقطع اميالا وسيتمد الهدي
من اسرار القدر
.
حبييبى صارا القاء بدون
موعد منتظر
.
وفتحت ليا الابواب
ولا ادرى ما الامر
.
فرقى ولينى ولا
تعيدى قلبيا منكسر
.
قلمى رزق محمد احمد
.
ابن الاقصر

•