الجمال مات
فى عيونى
والحلم تاه
من جفونى
والحب بقا
شويه ملامح
تهرب من
وجودى
رماد الورد
بكى
كفنه بين
كفوفى
شموع
المحبه
بتنطفى حبه
حبه
حاولت احديها
بالمعزه
لقيت مرايه
الحزن رسمه
ملامحى بكدبه
لما صدقت
نفسى
انى هكون
فى أعلى قمه
هكون فى القلوب
أحلى غنوه
لقيت اسمى
بيبكى من
الحسره
رماد الورد
ختم القصه
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق
ملحوظة: يمكن لأعضاء المدونة فقط إرسال تعليق.