بنبيع الحب و فين نلاقيه
عمرنا يوم مانرضى نداريه
كلامنا الحلو مش عايشين فيه
فى ايدينا الحب و مش حاسين بيه
أيدينا الناعمة حزنت علينا
لما نشقى بيفرحوا لينا
و ان تعبنا راحتنا بأيدينا
و الصغير بيلعب حوالينا
التجارة شطارة و هنبيع عينينا
المكسب حلال و الدولار هيشترينا
الصحه كالحه أن لقينا راحه
دى غابه ياناس و يالهوى علينا
نلاقى فين الاحساس لو مره كان يشفينا
عايزين القوت و القوت بيدوخ فينا
بتعبنا راضيين و اللى يفضل لينا
ليه الحب مش من نصيبنا و لا حوالينا
هما اللى ليهم و احنا عايزين اللى يهدينا
الشغله شقى و يبقى قادرين عليها
من الفجر لبعد العشاء و مش بزياده
راضيين باللقمه متغمسه بالمش الساده
و كوباية الشاى بالهنا
الرضى بالقليل نعمه و بيبعد البلاوى
و للغلابه ظهر ببلاش البيع و خلوها عاده
قلوبنا ذهب مش محتاجين شهاده
بس البرد شديد يا الشمس ناقحه
لا حاجه تسد و الحيطان غاليه
بنروح بالليل على النومه بنجرى
من الصبح بدري صاحيين و بنسعى
الحلم لا جانا و لا يعرف عنوانا
و اللى يقع منا وقعته هبابه
و يا ما اتجننوا و العيشه شاهده
و نروح لمين و هنقول ايه
دى الودن من طين لو رحنا و شكينا
و التانيه عجين لو كلامنا بدموع عينينا
بقلم الشاعر محمد صالح محمد احمد
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق
ملحوظة: يمكن لأعضاء المدونة فقط إرسال تعليق.