شعر عامى
........
الرحيل
............
............
أيادى القلب
بطبطب بحنيه
على أكتافى
ياحروف الوجع
لا تخافى
أنا منك
وإنتى اللى ليه
سنين عمرى بتعدى
مع التيار
بتسابق دقات القلب
وأقف محتار
يضم الدمع فى ضلوعى
ميتلمش
وأخفى دموعى ورا بسمتى
وأقول برضوا
ميهمش
أستنى الحب
يمر قصاد عينى
وأندهه بصوت عالى
وميردش
يزيد الوجع من تانى
وأرجع لشط احزانى
وأشكيله
ميحسش
وأمشى وألملم
فى أحزانى
متتلمش
أضم الدمع فى
أحضانى
أخاف لو مره
ينسانى
ما هو عادى
وارجع تانى للذكرى
وأفكرك تقولى
لا مش فاكره
دانا ياما قضيت العمر
ولا قولت كفياكى
ولا كنت فى يوم اتغر
ولا قليت بهواكى
سنين دارت
بأحلامنا
تمر بلحظه
قدامنا
كتسبيله
بأجفانا
عرفت البحر
ملهوش شاطئ
فى بلادك
عرفت الجرح
ملهوش دوا
فى هجرانك
عشقت الوحده
فى حضورك
عشقت الحزن
فى سطورك
حبيت الشعر
من حبك
كرهت الشعر
علشانك
رويت الورد
من حزنى
شكا للناس منى
ذبل ورقه
والسبب إنى
شميته فى
أحضانك
توب ومتفصل
على قدى
محدش يلبسه
إلا أنا وحدى
بنادى ومين
ينشله عنى
دا أنا ياما
شلت أحزانك
يميل كتفى
من الأحمال
ارجو منهم
ولو حتى سؤال
يطمنى على حالك
ومين يطمنى
على حالك ؟
سلبتى الفرح
من وشى
وعدتينى بعد اليوم
ما تغشى
حلفتى على سرى
ما تفشى
وخنتينى بإحساسك
دروبك كلها ضلمه
زى ضلمة قبر
حروفك كلها عايمه
بتتمنى أوصلها لبر
وبعد الشر
إنى أتمنى إحسانك
شرك ملأ
وغطا الكون
يموت فى
خفا وسكون
وأنا المجنون
على بابك
هجرتى ليلى
ومضجعى
حلفتى إنك
ما ترجعى
عقدتى العزم
يا هنيالك
يا هنيالك
زرعت الورد
وسقيته
وإتمنيته
تبان ريحته
على كفوفى
أتارى الورد
مش نابت
وزرعتى خابت
أهو كله من خوفى
يا أرض إيه مالك
شربت قهوتى ساده
وجرحك
واجعنى كالعاده
وفكرك
إنها عباده
بتخطيها لرضا ربك
شربت المر
بإديكى
وشفت الغدر
بعنيكى
بهنيكى على
غدرك
واقولهالك
انا راحل
وماسك قلبى
بإديه
ودمعه هناك
ف عنيه
بترفض انها
ترجع
وأحايل على
رجليه
تخطوا بخطوتها
التانيه
وتتمايل ولا تسمع
وانتى هناك ولا بالك
وعقبالك
تدوقى من مرار الكاس
اللى أنا شربته
تشربى من الوجع أنفاس
اللى أنا عرفته
وعقبالك
وعقبالك
وعقبالك
.................
كلمات الشاعر على سالم
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق
ملحوظة: يمكن لأعضاء المدونة فقط إرسال تعليق.